12
lutego 1933 roku Resovia połączyła się z klubem sportowym 17 Pułku
Piechoty. Utworzono wtedy Wojskowo Cywilne Towarzystwo Sportowe „Resovia”.
Na walnym zebraniu zatwierdzono działalność sekcji piłkarskiej oraz
strzeleckiej, lekkiej atletyki, gier sportowych, pływackiej,
wioślarskiej i tenisowej. W skład zarządu nowego klubu weszli- prezes dr
Pauglisz, wiceprezes płk. Stanisław Siuda- dowodził wówczas 17 pułkiem
piechoty w Rzeszowie (1933-31.III.1939), członkowie Pisowicz, Tondera,
Jedliczka i S. Samołyk. Skład drużyny piłkarskiej Resovii w tym sezonie
uzupełnił Wojciech Drozd, podoficer 17 p.p.
17 pułk piechoty garnizonu rzeszowskiego był najstarszym i najbardziej
związanym z miastem pułkiem. Był bardzo widoczny w życiu sportowym i
kulturalnym ówczesnego Rzeszowa. Poborowi, którzy trafiali do tego pułku
pochodzili głównie z okolic Rzeszowa, Śląska i Pomorza.
Oddział 17 pułku piechoty w Rzeszowie | źródło: Muzeum Okręgowe
Rzeszów
Na klubowym walnym zgromadzeniu w dniu 16.02.1936 r. wybrany został nowy
zarząd wydziału Resovii. Do składu zarządu zostali wówczas wybrani:
Prezes klubu- płk Stanisław Siuda (na zdjęciu), wiceprezesi: inż. Stefan Tondera, dr
Józef Jedliczka, mjr Zaucha, mjr Teofil Kosiński. Członkami zarządu
wybrano: kpt Wiktora Janoszkę, ppor. Władysława Parylaka, sierż.
Władysława Oczosia, sierż. Ignacego Urbanika, Stanisława Samołyka,
Władysława Słapińskiego, Władysława Przemykalskiego, Tadeusza Barowicza,
Karola Piesowicza i sierż. Albina Krzyżaka.
W roku 1936 pomocy finansowej
klubowi udzielił Zarząd Miasta. Po interwencji wiceprezesa mjr
Kosińskiego przyznano Resovii kwotę 350 zł na zakup kostiumów do gry.
Prezydent miasta przydzielił wówczas Resovii lokal na świetlicę
znajdujący się w koszarach Hallera na ulicy Lwowskiej. Z żołnierzy WP
pozostających w czynnej służbie i grających w ówczesnym czasie w Resovii
należy wymienić por. Malczewskiego (późniejszy prezes Polskiego Związku
Narciarskiego), Geislera (ślązaka odbywającego służbę wojskową w 17 p.p.)
oraz Leonarda Wiedera pochodzącego również ze Śląska.
Jesienią 1937 r. rozgorzała dyskusja nad zmianą nazwy klubu z Wojskowego
Cywilnego Towarzystwa Sportowego Resovia na Wojskowy Klub Sportowy
Resovia. Posiedzenia zarządu klubu nie przyniosły zgody w związku z tym
2.09.1937 roku podjęto uchwałę o zwołaniu Walnego Zgromadzenia członków
klubu na dzień 12.12.1937 r. Doceniono współpracę z wojskiem szczególnie
działalność prezesa płk. Stanisława Siudę , ale mimo to jednogłośnie
postanowiono nie przyjmować statutu Wojskowego Klubu Sportowego.
Działacze klubu wysunęli propozycję zawarcia umowy z firmą Cegielski.
Wkrótce Zakłady H.Cegielskiego przejęły opiekę nad klubem. Na Walnym
Zgromadzeniu w dniu 6.03.1938 roku wybrano nowy zarząd. Prezesem został
dyrektor Stanisław Kurzewski. Resovia powróciła do statutu cywilnego.
Poprzednik nowego prezesa-dyrektora Kurzewskiego, prezes WCTS Resovia-
płk. Stanisław Siuda w sierpniu 1939 objął dowództwo Poznańskiej Brygady
Obrony Narodowej. Po klęsce kampanii wrześniowej dostał się do niewoli w
niemieckim obozie jenieckim dla polskich oficerów w bawarskim Murnau
(OFLAG VII A Murnau). Zmarł w 1945 roku w szpitalu we Freising.
|